Ποιο είναι το δίκαιο;
Ποιοι είναι οι νόμοι;
2. ΤΟ ΟΡΙΟΝ
η υπεράσπιση και η διεύρυνση του!
Οι Θερμοπύλες ήταν ένα όριο που ο Λεωνίδας έπρεπε να υπερασπίσει και έμεινε.
Το αίτημα της Αντιγόνης για την ταφή του αδελφού της ήταν ένα όριο που μπορούσε να διευρύνει ο Κρέων.
Είχε δίκιο μεγάλο. Κινδύνεψε η πόλη αιματοχυσία αδελφοκτονία.
Όμως μπορούσε να διευρύνει το όριο.
Μπορούσε να καλέσει την Αντιγόνη σε διάλογο με σκοπό “να τον πείσει”.
Να αντισταθεί βεβαίως δυνατά για την τιμή των οπλών,όμως.
Να αναπτύξει τα επιχειρήματά του,να διδαχτεί ο λαός να ακούσει να προβληματιστεί αλλά ,αν ήταν ένας σοφός άρχων είχε περιθώριο να διευρύνει το όριο και να μη καταλήξει στην Κρεόντια Ύβρη.
Ήταν ένας νεκρός είχε πληρώσει και έμενε το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας.
Αυτό το όριο τον διεύρυνε ο Αχιλλέας το δέχτηκε.
Είχε δίκιο σκοτώθηκε ο φίλος του αλλά είχε δίκιο και ο πατέρας.
Ήθελε γιο του να το θάψει και είναι εξαιρετική η σκηνή που ο ένας καταλαβαίνει το άλλον και το ρόλον του.
Έπραξε δίκαια και δεν επέμενε στην θέση του ο Αχιλλέας
σε μια υπερβολή
προχωρώντας σε εσωτερική μετουσίωση με “το μηδέν άγαν”.
Δεν είχε δίκιο ο Εφιάλτης.
Ισχυρίστηκες πως το έκανε για να εκδικηθεί τους Σπαρτιάτες.
Δεν μπορούσε να παραβεί αυτό το όριο.
Την πατρίδα δεν την προδίδεις ότι και να σου κάνει.
Ακόμη και να σε σταυρώσει ακόμη και να σε καταδικάσει σε θάνατο.
Ο Σωκράτης το δέχτηκε και υπερέβηκε αυτό το όριο συναινώντας στην απόφαση χωρίς παράπονο χωρίς σπαραξικάρδιες δηλώσεις.
Μπορούσε να φύγει και να σώσει την ζωή του. Θα ήταν απόλυτα δικαιολογημένος να το κάνει και να μη θελήσει να γίνει ήρωας.
Μέχρι εκεί όμως είναι το όριο του και το δίκιο του.
Δεν θα ήταν δικαιολογημενος όμως,να καταφύγει στους Πέρσες και να πολεμήσει έμμεσα ή άμεσα εναντίον της Ελλάδος.
Αν η ιστορία του Ιησού είναι αληθινή είτε σαν ανθρώπου, είτε σαν “αληθινού θεού” δεν έχει δίκιο.
Δεν δέχτηκε την απόφαση του λαού του.
Τους στιγμάτισε, τους φόρτωσε τον θάνατό του και έφυγε να “σώσει “άλλους λαούς προδίδοντας την πατρίδα του και τους δικούς του ανθρώπους.
Αν δεν είναι αληθινή αυτή εκδοχή,
αυτούς που την κατασκεύασαν τους βαρύνουν μεγάλες και βαριές κατηγορίες.
Το Όριον και …τα όρια του
είναι η δεύτερη κόρη της Θεμιδος.
Οι πολεμιστές της Λάϊον κάτω από τον αστερισμό του Απόλλωνα
ΤΑ ΑΣΤΕΡΙΑ ΤΗΣ ΛΑΪΟΝ 
Ο Οδυσσέας και… τ’αστέρια!
Α στερόσκονη του τ’ουρανού,
στο μονοπάτι του πηγαιμού,
για την Ιθάκη…
1. Κίκονες, Κεφάλι, Κριός ,Άρης
2. Λωτοφάγοι, Λαιμός , Ταύρος , Δήμητρα- Περσεφόνη-Γη
3. Αίολος, , Πνεύμονες Δίδυμοι , Ερμής
4. Κύκλωπες , Στομάχι, Καρκίνος , Ήρα
5. Νησί του ήλιου, Καρδιά , Λέων ,Απόλλων
6. Λαιστρυγόνες , Έντερα, Παρθένος , Εστία
7. Σκύλα Χάρυβδη, Νεφρά, , Ζυγός , Αφροδίτη
8. Κίρκη- Άδης, Γεννητικά όργανα , Σκορπιός, Ήφαιστος- Πλούτων
9. Σειρήνες , Μηροί, Τοξότης , Αθηνά-Κρόνος
10. Καλυψώ , Γόνατα, Αιγόκερως , Ζεύς
11. Φαίακες , Αστράγαλοι, κνήμες , Υδροχόος , Άρτεμις-Ουρανός
12. Μνηστήρες , Πέλματα, Ιχθείς , Ποσειδών
O κύκλος του “εγώ”, η ανάδυση της συνείδησης.
Διαχωρισμός.
Ο Κριός λέει «Εγώ» η αρχή της ύπαρξης , της ζωής και της συνείδησης,
“όμως ο αμνός σφάζεται”.
Κανένα “Εγώ” δεν επιβιώνει στη σκοτεινή θάλασσα της υπερσυνείδησης, επειδή είναι ασθενές και ευάλωτο ,παρ’ολο που είναι πάντα πολύ λαμπερό.
Κριός, εγώ είμαι
Ταυρος, εγω έχω
Διδυμοι, εγω ομιλώ
Καρκίνος, εγώ μορφοποιούμαι και νιώθω.
Λέων, εγώ υπάρχω και γνωρίζω , θέλω
Παρθένος, εγώ βοηθώ, είμαι χρήσιμος.
Ο κύκλος του “εμείς”, η συνείδηση που αυτοπαρατηρείται.
Ενοποίησηση.
Ο Zυγός λέει , Εμείς, η εξέλιξη της ύπαρξης και της συνείδησης σε συνειδητοποίηση.
Εμείς είμαστε, υπάρχουμε.
Από εκεί ξεκινάει η συνύπαρξη με τους άλλους . Εδώ απαιτούνται λεπτές ισορροπίες και χειρισμοί. Αυτό ισοδυναμεί με περπάτημα πάνω σε τεντωμένο σχοινί.
Σκορπιός, εμείς δημιουργούμε και καταστρέφουμε.
Τοξοτης ,εμείς στοχαζόμαστε, κατανοούμε.
Αιγοκερως ,εμείς εξουσιάζουμε ,διοικούμε, οργανώνουμε
Ο Yδροχόος λέει , εμείς Όλοι, εμείς όλοι είμαστε μια ομάδα, εμείς όλοι είμαστε αδέρφια ενός θεού. Είμαστε φίλοι.
Εδώ έχουμε τη συνολική συνείδηση της ανθρωπότητας,τον παγκόσμιο Άνθρωπο.
Οι Ιχθείς, καταλήγουν, εμείς όλοι και όλα τα πλάσματα αυτού του κόσμου, είμαστε πολίτες αυτού του σύμπαντος. Η υπερσυνείδηση.
Ο Οδυσσέας, από το Α έως το Μ, 12 γράμματα, κάθε γράμμα και μια πύλη, φτιάχνει το Σώμα του Ανθρώπου, ενεργοποιώντας τα 12 βασικά κέντρα.
Αν η Πηνελόπη είναι το πρωτόνιο στον πυρήνα μαζί με το νετρόνιο κοντά της , τον Τηλέμαχο, ο Οδυσσέας είναι το ηλεκτρόνιο που γυρίζει συνέχεια και ταξιδεύει και δομεί την ύλη.
Ο Οδυσσέας είναι στο μέτρο του ανθρώπου , γιατί δουλεύει με την ύλη στον κάτω κόσμο.
Ο Ηρακλής ,από το Μ έως το Ω δουλεύει με το πνεύμα του ανθρώπου και είναι στο μέτρο του θεού, γιατί, είναι ημίθεος.
Παρ’όλα αυτά ο Οδυσσέας είναι σε πιο πλεονεκτική θέση παρ’όλο που είναι δύσκολη πολλές φορές , ακριβώς γιατί είναι στο μέτρο του ΑΝΘΡΩΠΟΥ .
Ο Ιησούς, λέει είναι Θεός Παντογνώστης,γνωρίζει τα πάντα, ο Ηρακλής είναι ημίθεος, μπορεί τα πάντα
Ο Οδυσσέας όμως μαθαίνει τα πάντα, μέσα από μια βασανιστική πορεία αυτογνωσίας .
Ο βασιλιάς της Ιθάκης αγωνίζεται γι’αυτό.
Εξερευνά το Άγνωστο, το ενώνει με το Γνωστό,συνδέει τις έννοιες, διερευνά τον εαυτό του, τον κόσμο.
Κατακτά την ύλη, την γνώση, μέσα από λάθη κόπους, παγίδες, ερωτεύεται, αγαπάει, υποφέρει, παλεύει ,ρισκάρει ,προδίδεται,αλλά συνεχίζει και ολοκληρώνεται στο τέλος, γιατί δεν παραδίνεται ποτέ.
Το όριο του θείου και του ανθρώπινου νόμου είναι το όριο της ανθρώπινης συνείδησης. Το, έως εκεί, που η ανθρώπινη συνείδηση μας φθάνει, είναι και ο νόμος μας, γιατί το μέτρο πάντων για τον άνθρωπο, πάντα θα είναι η συνείδηση και ο βαθμός επίτευξης της για τον καθένα ξεχωριστά.
Η Αντιγόνη είχε όριο της το κοινό όριο, όμως γιατί ο λαός δεν την στήριξε, αρνούμενος στο όριο του Κρέοντα και της εξουσίας να του επιβληθεί;
Στην περίπτωση του Σωκράτη ήδη η εισβολή του Διδασκάλου που θυσιάζεται είχε λαβώσει την συλλογική συνείδηση, ή μήπως ο Σωκράτης συνειδητά έπαιξε, τον ρόλο του σπαργανωμένου λίθου, που ξεγελά τον Κρόνο;
Ο Αχιλλέας με το ελαστικό όριο της Συνείδησης είχε ευαίσθητο σημείο την φτέρνα, δέσμιος της συλλογικής οριακής συνείδησης, που υποτάσσεται, στα σταθερά, ως προς την εξουσία, αλλά μεταβλητά, ως προς την διατήρηση της, όρια και αυτή ήταν η αιτία της φυσικής θνητότητας του, γιατί Αθανασία και Συνείδηση είναι έννοιες Ταυτόσημες.
γιατί Αθανασία και Συνείδηση είναι έννοιες Ταυτόσημες.!!!
Είναι καιρός ο Αχιλλέας να παντρευτεί την Ιφιγένεια ισάξια σύντροφο δίπλα του και να γίνει άτρωτος πραγματικά,
χωρίς αδύνατο σημείο,
και ο Ζευς να αναλάβει την ηγεσία του Ολύμπου
μαζί με την κόρη του την Σοφία.
Ο Κρόνος ας παρηγορηθεί με την πέτρα που κατάπιε και τους πέτρινους ανθρώπους, τους σπαργανωμένους…. που έφτιαξε.
Το όριο του θείου και του ανθρώπινου νόμου είναι το όριο της ανθρώπινης συνείδησης. Το, έως εκεί, που η ανθρώπινη συνείδηση μας φθάνει, είναι και ο νόμος μας, γιατί το μέτρο πάντων για τον άνθρωπο, πάντα θα είναι η συνείδηση και ο βαθμός επίτευξης της για τον καθένα ξεχωριστά.
!!!
Η τραγωδία μπορεί υπερασπίσει να ξεπεράσει το όριο ή να το καταχραστεί για να διδάξει μέσα από την μυθοπλασία των κακών και και καλών ρόλων
στην σκηνή τα αποτελέσματα της στο θεατή.
Πράγμα που δεν μπορεί να ανεχτεί μια πραγματικότητα εκτός σκηνής και να το δικαιολογήσει.
Τα πράγματα και με τον Σωκράτη και με τον Αλέξανδρο μπορεί να ήταν πολύ διαφορετικά αν είχαν την κατάλληλη σύντροφο δίπλα τους
δεν θα φθάνανε σε αυτές τις υπερβολές.
Ένας άνδρας μόνος του,
που μπορεί να φθάσει,
σίγουρα όχι στην ολοκλήρωση και στην αρμονία.
Μέχρι που μπορεί να φτάσει ένας άνδρας χωρίς την γυναίκα δίπλα του ακριβώς εκεί που μπορεί να φτάσει και μια γυναίκα χωρίς τον άνδρα δίπλα της στην καταστροφικότητα του πουθενά.
Η συνειδητοποίηση της Αχίλλειας φτέρνας μας είναι η μόνη ελπίδα που έχουμε για να κατακτήσουμε το Ελληνικό μέτρο και όριο, οι τραγωδίες και τα έπη των πολεμιστών της φυλής μας είναι διαθέσιμα για να μας δείξουν τον δρόμο και τον τρόπο και κάποιοι σύγχρονοι Έλληνες πολεμιστές επίσης υπάρχουν για να μας βοηθούν στα σημεία που μας δυσκολεύουν αρκεί να τους αναζητήσουμε και να τους αναγνωρίζουμε όταν τους συναντούμε.
Αν η ιστορία του Ιησού είναι αληθινή είτε σαν ανθρώπου, είτε σαν “αληθινού θεού” δεν έχει δίκιο.
Δεν δέχτηκε την απόφαση του λαού του.
Τους στιγμάτισε, τους φόρτωσε τον θάνατό του και έφυγε να “σώσει “άλλους λαούς προδίδοντας την πατρίδα του και τους δικούς του ανθρώπους.
Αν δεν είναι αληθινή αυτή εκδοχή,
αυτούς που την κατασκεύασαν τους βαρύνουν μεγάλες και βαριές κατηγορίες.
Εφυγε είτε ως γνήσιος είτε ως κατασκευασμένος να σώσει τους άλλους λαούς ισοπεδώνοντας τους
Ο θεός της αγάπης πολυδιαφημιζόμενοςεμποράκος, παντελώς ασυνείδητος στην πράξη.
Το εμπόριο της όλης υπόθεσης και το επικερδές
είναι κάτι παραπάνω από πασιφανές,
…. αγαπητέ ανώνυμε σχολιαστή!