Τα Λόγια των Ελλήνων

Μαλαματένια, χρυσαφένια ,  καινούργια, δυναμικά, γνωστικά

σπαθάτα, όρθια και ορθά από ένα πολεμιστή με μεγάλη καρδιά!

Να ακούμε και να αφουγκραζόμαστε

τους ποιητές, τα λόγια τους  και την καρδιά τους  αυτόν τον Αιώνα!

Μαλαματένια λόγια σε μαντήλι
Σταλμένα από το αύριο και το χθες
Περνούμε τη στερνή τη πύλη
Με το σπαθί μας κόβουμε κλωστές.

Τα αηδόνια τα αφήσαμε στην Τροία
Που αφάνισε ολόκληρη γενιά
Εκεί αφήσαμε και τη Μαρία
καθώς δε γνώρισε το άστρο του φονιά.

Γυρίζουμε πίσω κυνηγημένοι
Απ΄του Ποσειδώνα την άγρια οργή
Του Αίολου οι τέσσερις ανέμοι
Απείλησαν να πάρουν τη ζωή.

Το έφερε η μοίρα και τα χρόνια
Κι ακούσαμε τον ίδιο τον ποιητή
Αγγίξαμε τη φλόγα που δε καίει
Είχαμε μαράζι με αφορμή.

Σπάσαμε τα δεσμά και τους κανόνες
Που ήθελαν οι αργυραμοιβοί
Λύσαμε του κόσμου το κουβάρι
Με του Σατόρι Χάνσο το σπαθί

Ένα παλιό μαρτύριο έχει μείνει
Ένα σκυλί τη νύχτα που διψά
Μας βλέπει το φεγγάρι μες στη νύχτα
Να περπατάμε στην ακροθαλασσιά.

Ζητούμε τα μεγάλα τα κυνήγια
Και ψάχνουμε σε σπηλιές του Μεξικού
Καλησπέρα στα λευκά και στ΄ ασημένια μαντήλια
Στα χρυσαφένια λόγια του διοικητή Λαού!

Από την Ατείχιστη Πόλη